Geluidsonderzoek – Geluid in Beeld
Geluidsonderzoek in Beeld. In de akoestiek wordt door deskundigen gewerkt met decibelwaarden en ingewikkelde rekenmodellen in een geluidsrapport. Soms onbegrijpelijk voor leken in het vakgebied. Visualisatie van moeilijk te begrijpen onderwerpen geeft vaak meer duidelijkheid voor mensen die minder deskundig zijn in het vakgebied. Zoals het spreekwoord luidt:
“Eén beeld zegt meer dan duizend woorden!”
Decibellen in beeld
In sommige meetsituaties kunnen de decibellen in beeld worden gebracht met behulp van een zogenaamde ‘akoestische camera’. Deze camera visualiseert de decibellen met behulp van kleuren. Zo ontstaat een duidelijk beeld van de geluidsintensiteit die optreden in de betreffende situatie. Op deze wijze kan inzichtelijk worden gemaakt waar zich zogenaamde ‘geluidslekken’ bevinden. Dit kan zijn in een constructie. Of welke onderdelen van een geluidsbron (bijvoorbeeld een machine of installatie) het meeste geluid afstralen.
Akoestische camera
De akoestische camera bestaat uit een array/matrix van meetmicrofoons, die tijdens de meting naar de geluidsbron worden gericht. De afzonderlijke microfoons vangen het geluid op en meten het geluidsniveau op de plek waar de microfoon naartoe gericht is. Door de geluidsniveaus van de afzonderlijke microfoons samen te voegen in een tweedimensionaal beeld, wordt er een plaatje van de situatie gemaakt waarin de verschillende geluidsniveaus met kleuren worden aangeduid. Zie de voorbeelden hieronder.
Werking akoestische camera
Een akoestische camera produceert een beeld, waarbij de intensiteit van elke pixel de amplitude van akoestische golven uit de corresponderende richting weergeeft. Dit is vergelijkbaar met een optische camera, die een beeld produceert waarbij elke pixel de intensiteit van het licht uit de corresponderende richting weergeeft.
Bij een optische camera richt de lens het licht, dat uit een bepaalde richting komt op de overeenkomstige pixel op de sensor. Elke pixel in het beeld vertegenwoordigt de intensiteit van het licht dat uit een specifieke azimut (hoek in het horizontale vlak) en elevatie (hoek in het verticale vlak) komt. De lens doet dit door de lichtgolven die de lens raken met precies de juiste hoeveelheid te vertragen, zodat alle golven die uit een bepaalde richting komen in fase aankomen in het brandvlak op de positie van de corresponderende pixel.
Een akoestische camera doet ongeveer hetzelfde, behalve dat het werk van de lens is vervangen door een digitale rekenmachine, die signalen verwerkt die worden opgevangen door een reeks microfoons (zie afbeelding hieronder).
